Jakiego rodzaju czynności są, a które nie są wykonywane w hospicjach?
Hospicja to zazwyczaj relatywnie małe instytucje obejmujące swoją opieką osoby umierające, zatem znajdujące się w ostatniej fazie swojego życia oraz cierpiące z powodu przewlekłych chorób (przykładowo nowotworów albo różnych o zbliżonym przebiegu).
U osób takich niestety zakończyło się leczenie przyczynowe.
W takim miejscu jak hospicjum zespół stara się nieustannie zapewniać względnie dobrą opiekę na końcowym etapie życia. Zapewnienie opieki w hospicjum znaczy nade wszystko walczenie z bólem, zapewnienie komfortu i wSPArcia zarówno chorym ludziom, jak i ich rodzinie. Hospicjum to zasadniczo nie tyle miejsce, a raczej wieloaspektowy program opieki nad osobą umierającą. Głównym celem funkcjonowania podejmowanego w hospicjach jest podnoszenie oraz podtrzymywanie właściwej jakości życia pacjentów poprzez zabezpieczenie ich potrzeb, które związane są z objawami dolegliwości, zabezpieczenie wymagań uczuciowych czy też naturalnie duchowych.
Źródło: http://www.flickr.com
Hospicja kierują się ideą zaakceptowania nieuchronności zgonu. Nie wykorzystuje się tutaj zatem uporczywej terapii, której celem jest przedłużenie życia chorego wszystkimi metodami. Hospicja nie prowadzą diagnostyki lub oceny postępowania choroby. Leczenie koncentruje się wyłącznie na kontrolowaniu uciążliwych objawów psychologicznych i somatycznych. W hospicjach nie znajdziemy respiratorów, nie są używane powszechne w medycynie ratowniczej wlewy dopaminy czy epinefryny, które w sposób sztuczny utrzymują ciśnienie pacjenta. Nie przetacza się także krwi nawet jeżeli zabieg (zobacz również – narzędzia chirurgiczne) taki jest konieczny, pacjent kierowany jest do szpitala. Poza tym nie jest przeprowadzana reanimacja. W hospicjum stwarzane są warunki godnej śmierci. Robi się to możliwie bez fizycznego cierpienia oraz cierpienia psychicznego.
W takich miejscach stwarzana jest przyjemna oraz względnie domowa atmosfera tak dla pacjentów jak i rodziny. Należy mieć świadomość tego, że w hospicjum nie wydłuża się wszystkimi siłami życia pacjenta ani się go nie skraca.
